बुलढाणा, 23 जानेवारी (गुड इव्हिनिंग सिटी/रणजीतसिंग राजपूत) ः सात दिवस झाले तरी दाभाडी प्रकरणाचा उलगडा का होत नाही ? असा प्रश्न अनेकांना पडत असावा. दरोडा पडतो, डॉक्टरच्या पत्नीचा जीव जातो, डॉक्टर जवळपास मृतप्राय अवस्थेत मिळतो आणि दागिनेही गायब असतात तरी अद्यापपर्यंत दरोडेखोरांबाबत एक टक्काही माहिती पोलिसांकडे मिळत नाही. अशा घटनेनंतर तर पोलिसांवर शिव्यांची लाखोली वाहीली जाते. दाभाडी प्रकरणात मात्र असे काहीच होतांना दिसत नाही. दरोडेखोर सापडत नसले तरी पोलिस टिकेचे लक्ष्य नाही… कारण.. कुछ तो गडबड है दया.. बुलढाण्याचे पोलिसांची आम्ही स्कॉटलँड यार्ड किंवा मुंबई पोलिसांसोबत तुलना करत नाही. परंतु बुलढाण्याचे पोलिस ‘मस्तक देखके पुस्तक पढ लेते है’, एव्हढे आम्ही ठामपणे म्हणू शकतो. त्यामुळे दाभाडी प्रकरण नक्कीच दरोड्याचे आहे की, खुराड्याचे, हे पुढील काही तासांत आपल्यासमोर येणारच आहे. तत्पूर्वी, मागील 18 जानेवारीच्या मध्यरात्रीनंतर दाभाडी येथे झालेले दरोडा प्रकरण नेमके काय, हे संक्षीप्तमध्ये पाहूया.
अशी झाली घटना…
मोताळा-मलकापूर या नॅशनल हायवेवर दाताळा रोडवर दाभाडी गांव आहे. या गावच्या बसस्टॅण्डवर पशुवैद्यकीय डॉ. गजानन टेकाळे यांचे दुमजली घर आहे. पत्नी आणि कन्येसोबत डॉ. टेकाळे राहतात. 19 जानेवारीच्या पहाटे 5 वाजता डॉ. गजानन टेकाळे त्यांच्याच घरी बेशुद्धावस्थेत आढळले. त्यांची पत्नी गतप्राण झालेली होती. सुदैवाने, घरी मुलगी नव्हती. कारण घरातील स्थिती सांगत होती की, दरोडा पडला आहे. मृतक सौ. माधुरी टेकाळे यांच्या गळ्यातील मंगळसुत्र गायब होते. कपाट फोडलेले होते. कपडे विखुरलेले तर डॉक्टरही मार लागून कोमात असल्यासारखे होते. डॉक्टरच बेशुद्ध होते.. ते काहीच बोलू शकत नव्हते. पण पाहणारेच म्हणत होते की, दरोडा पडला आहे. दरोडेखोरांनी टेकाळे दांपत्याशी झटापट केली आणि या झटापटीत सौ. माधुरी टेकाळे यांचा जीव गेला. दरोडेखोर लूटमार करून पळून गेले, अशा प्रकारच्या बातम्याही सर्व पत्रकारांनी ‘ब्रेकींग’ केल्या. त्यात गुड इव्हिनिंग सिटी नेहमीप्रमाणे आघाडीवर होते. हायवेवर घर असल्यामुळे दरोडेखोरांचे पळून जाण्यासाठी चांगलेच फावले, अशीही नाकारता न येण्यासारखी चर्चा समोर आली. प्रकरणाची गंभीरता लक्षात घेवून आमदार संजय गायकवाड यांनी तत्काळ घटनास्थळी धाव घेतली. जिल्हा पोलिस अधीक्षक विश्व पानसरे पोहोचले. अप्पर पोलिस अधीक्षक, डीवायएसपी, एलसीबी प्रमुख दाभाडीत ठाण मांडून बसले. डॉग यूनिट आणले गेले. फिंगर प्रिंट एक्स्पर्ट दरोडेखोरांच्या बोटांची ठसे गोळा करण्यासाठी जीवाची बाजी लावत होते. तीन ते चार पथके तपासकामात गुंतली.
आणि तपासाची दिशा बदलली!!
गुन्ह्याची पद्धत पाहता दरोडेखोरांच्या विविध टोळ्यांची माहिती पोलिस गोळा करू लागले. दरोडा टाकतांना कुणी विरोध केला तर दरोडेखोर आपल्या जवळील शस्त्राने समोरच्याला घायाळ करतात. अनेकदा ही झटापट रक्तरंजीत असतो. पण दाभाडी प्रकरणात रक्त कुठेच नव्हते . मृतक सौ. माधुरी टेकाळे यांचा चेहरा काळा पडलेला होता. दरोडा कसा पडला ? दरोडेखोर किती होते ? हे फक्त डॉक्टरशिवाय कुणीच सांगू शकत नव्हते . कारण डॉक्टर कोमात आहेत, असेच उत्तर मिळत होते . दोन दिवसानंतर डॉक्टर शुद्धीवर आले पण तरीही ते काहीच बोलत नाहीये. पोलिसांसमोरही हा यक्ष प्रश्न आहे की, डॉक्टर का बोलत नाही ? पत्नी गेल्याचे दुःख डॉक्टरवर आघात करून गेले की काय, अशीही शंका उपस्थित होत आहे. पण सर्व बाजूंनी शंका घेणार नाही ते पोलिस कसले ! दोनच दिवसांत पोलिसांनी ‘दाल में कुछ काला है’चा संशय आला. गुड इव्हिनिंग सिटीला मिळालेल्या माहितीनुसार पोलिसांनी मागील तीन दिवसांतच दाभाडी प्रकरणातील दूध आणि पाणी वेगळे केले आहे. काही मजबूत पुरावे पोलिसांना सापडले आहेत. विशेष म्हणजे मृतक माधुरी टेकाळे यांचे दागिनेही घरातच सापडले आहेत.
घर का भेदी लंका ढाये
हे प्रकरण म्हणजे ‘घर का भेदी लंका ढाये’, या निष्कर्षाप्रत पोहोचले आहे. दाभाडी प्रकरण म्हणजे दाल में काला नाही तर पूर्ण दाळच काळी आहे. याला तूटलेल्या नात्यांची किनार आहे.. विद्वत्तेच्या बुडाखाली अंधार आहे… भावनांचा चित्कार आहे, जो डोळे विस्फारणारा आहे. गुड इव्हिनिंग सिटीकडे खळबळजनक माहिती प्राप्त झाली आहे. तो एक मोठा गौप्यस्फोट आहे. पण हा स्फोट करण्याचा अधिकार सर्वार्थाने पोलिसांनाच आहे, ज्यांनी “बाल की खाल” शोधून काढली आहे.
